Belofte maakt schuild, vrijwilligers gehuldigd
Belofte maakt schuld, vrijwilligers gehuldigd.
De warme zomerdagen liggen al weer ver achter ons en kan menigeen zich niet meer herinneren wat er ooit heeft plaats gevonden op de Medewerkersmiddag 18 september eind deze zomer.
Wellicht door de getapte drankjes of door de gezellige onderonsjes, wie zal het weten, maar de oplettende lezer of aanwezigen zullen zich de afgelopen maanden hebben afgevraagd “waar blijft dat Bestuur nou met z’n beloftes”.
Om een kort verhaal lang te maken; die middag in september begon met het uitreiken van een “oeuvre award” aan Jacob Boks. Onze Erevoorzitter werd verrast met een - door Tineke van Gils – ontworpen en vervaardigd relikwie voor de “Drie Musketiers” die onze vereniging rijk is, of schrijf liever “was”! Reeds op een eerdere gelegenheid werden Leo van Beurden en Piet van den Berg bedankt voor hun diensten die zij vooral rondom het realiseren van Sportpark Keenenburg en ons mooie voetbalstekkie verricht hebben. Jacob was zichtbaar verrast met het kleinood en dankte voorzitter Tom voor de wijze woorden en aandacht.
Over tot de orde van het jaar! Niet alleen Jacob, maar er zijn er meer die onze club groot maken of daar in ieder geval hun stinkende best voor doen. Toen ik tussen de 5-gangen door het woord nam om een aankondiging te doen, zag ik een aantal mensen wegduiken (je hoeft je toch niet te schamen voor het vele werk dat voor de club doet!) huiverig dat ze voor het voetlicht gehaald zouden worden. Jaarlijks reiken we natuurlijk “de Gouden Pen” uit, die veelal terecht komt bij iemand die de club “in woord en geschrift” uitdraagt, maar het Bestuur was van mening om deze geste om te zetten naar “DE VRIJWILLIGER VAN HET JAAR”. Hierover verderop meer.
Dan is er nog de – eregalerij – van leden die ook present waren op deze middag en zodoende konden aanschouwen dat zij er twee leden bij kregen op de inmiddels groeiende erelijst. Na kortstondig bestuurlijk overleg werden unaniem de dames Paalvast en Duijndam geëerd met mooie woorden, bloemen en een cadeaubon voor het vele werk wat zei zoal hebben ingevuld.
Anja Paalvast was degene met de langste staat van dienst, reeds op “het oude complex” draaide zij bardiensten en verzorgde vele jaren de ledenadministratie. Ook nu nog is zij regelmatig te vinden in onze clubkeuken en neemt en passant tijdelijk de taak van zoon Sven waar als ledenadministrateur.
Dan, het kon niet uitblijven, werd Anneke Duijndam in de schijnwerpers gezet vergezeld van haar gezin. Deze dame draaide vele jaren haar hand niet om voor- en in de Barcommissie hetgeen betekent; nagenoeg alles regelen wat maar met- en in ons gezellige clubhuis gebeuren moet op inkoopgebied en vele andere zaken. Anneke was zichtbaar ontroerd door de aandacht en de aanwezigheid van haar kleinkinderen en mocht ook bloemen en een verrassingsbon ontvangen, want beide dames werden onder applaus van de 140 koppige medevrijwilligers benoemd tot “LID VAN VERDIENSTE” van de VV Schipluiden!
Belofte maakt schuld, waar bleef die Gouden Pen of liever de Vrijwilliger van het Jaar !? Nou dat zal ik uitduiden, die liet zich niet zomaar vangen, of liever gezegd – het hoeft voor mij niet zo nodig – vast leggen op de gevoelige plaat. Na een zorgvuldige ontwijktocht van – je zou bijna zeggen de moeder onzer moeders – als het gaat om spelers/trainers en metgezellen binnen de club als iemand die nooit “nee” kan zeggen. We hebben het hier over Riek van Soest-van Leeuwen die er al héél wat meters op heeft zitten tussen de Trambrug en de Tiendweg. Een medeclubgenoot maakte mij erop attent, dat zij al bar- en keukendiensten draaide, de F-jes trainde en zelf nog voetbalde toen hij 14 was !?, alleen héél oude mensen weten dit nog.
Kortom, Riek, reeds de titel van Erelid dragende, werd unaniem benoemd tot “VRIJWILLER VAN HET SEIZOEN 2022-2023” vergezeld gaand door bloemen en een verrassing bon en heel wat knuffels van haar spelers die zij groot heeft zien worden. Alle clubiconen worden nogmaals gefeliciteerd door de redactie- Bestuur en alle leden, en we spreken de hoop uit, dat zij nog veel voor onze mooie club moge betekenen.
Foto’s; Hein Kerklaan
Tekst; Cees van Eijk