Eindejaarsinterview met Jacob Boks - deel 2
Na het relaas over het begin van zijn ‘carrière’ in het bestuur van VV Schipluiden en de ingrijpende verhuizing naar Keenenburg in deel 1 van het eindejaarsinterview met Jacob Boks in deel 2 aandacht voor het sportieve aspect en de toekomst van onze club.
Derby
Na de verhuizing naar het nieuwe complex aan het eind van de vorige eeuw gaat het VV Schipluiden sportief voor de wind. Op het hoogtepunt behaalt de zondagselectie promotie naar de Tweede Klasse. Dit gebeurt echter pas na roerige jaren waarbij er afstand wordt genomen van selectievoetbal op de zaterdag: “Die hele zaterdag/zondag discussie heeft veel negatieve energie gekost,” aldus Jacob. “Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt en hebben we ons prestatief volledig op de Zondag gericht. Na het begin van onderaf in de Vierde Klasse uiteindelijk de Tweede Klasse behaald.” Vijf jaar na de switch wordt er echter besloten om met zondagvoetbal te stoppen en, zoals veel andere verenigingen in de regio, te focussen op zaterdagvoetbal. Dat betekent jammer genoeg een einde aan de derby met SV Den Hoorn en een einde aan veel anekdotes. Jacob memoreert er één in het bijzonder. “Het zal in begin van de eeuw zijn geweest; we zaten in ieder geval op het nieuwe complex. Ik had de avond voor de derby van 4 oktober mijn verjaardag gevierd. De dag erna werd ik ’s ochtends vroeg wakker gebeld met een verontrustende boodschap; ik moest maar snel naar het complex komen. Daar aangekomen bleek dat onze Hoornse ‘vrienden’ de banken van de tribune los hadden geschroefd en ze in de vorm van ‘Den Hoorn’ op het eerste veld hadden gelegd. Vervolgens hebben we in allerijl de banken terug geplaatst zodat de wedstrijd door kon gaan. Gelukkig hadden die ‘Bokken’ het wel netjes gedaan en de tas met bouten en moeren aan de deur van de kantine gehangen...”
Een grappig onderonsje met trainer Piet Doorn. "We lachen hier omdat Piet zijn 'contract' tekende op een blanco vel papier omdat de printer weer eens niet werkte..."
Bindende factor
Het is één van de vele mooie herinneringen die Jacob heeft aan de bestuurlijke tijd bij de club die hij vooral prijst om het sociale aspect. “Het samenwerken met de vrijwilligers bij de club zorgt er voor dat de club een bindende factor in het dorp wordt en daar heb ik mijn steentje aan bijgedragen door er tijd in te steken. Daardoor kun je er zijn voor mensen die naast voetbal vooral vanwege de sociale factor naar de club komen.” Nadat hij binnen het bestuur een stapje terug deed en de voorzittershamer afstond om verder te gaan als bestuurslid beheerszaken werd hij directer betrokken bij andere aspecten binnen de club. “In die functie focuste ik mij op de personele bezetting, het organiseren van activiteiten en bot gezegd het verdienen van geld om de club draaiende te houden. We hebben in die jaren ook veel samen gewerkt met de Zomerfeesten, de Hemelvaartfeesten en andere externe stichtingen en bedrijven om de club draaiende te houden. Je kunt nu eenmaal niet alleen meer leven van de sponsoring, contributie en entreegelden...” Zeker dat laatste loopt de laatste tijd terug; het draagt bij aan de zorgen die Jacob heeft over de club. Hij hoopt dat de 'VV' nog lange tijd veel kan betekenen voor de betrokken mensen én het dorp. Daarvoor zal er wel het één en ander moeten veranderen toont hij zich realistisch. “Het is nu eenmaal een feit dat het dorp en dus ook de club aan het vergrijzen zijn en dat het ledenaantal en de nieuwe aanwas van jeugdleden terugloopt. Daarin speelt de gemeente uiteindelijk een beslissende rol.” Jacob doelt daarmee op het gebrek aan nieuwe, betaalbare woningen voor starters en seniorenwoningen. “Een paar jaar geleden zeiden ze vanuit de gemeente dat er 200 nieuwe woningen gebouwd zouden worden. Ik heb er niets van gezien; het enige plan dat concreet is betreft luxe woningen die onbetaalbaar zijn voor jongeren.”
Samen met 'oervrijwilliger' Ary Dijkshoorn.
Schaatsclub
Een gemiste kans noemt ‘Jaap’ het terrein van de schaatsclub aan de Zouteveenseweg. “Een tijdje terug heeft de schaatsclub de garantie gekregen dat zij daar nog vijftig jaar mogen blijven. Dat terwijl er, als alles mee zit, gemiddeld een week per jaar gebruik van wordt gemaakt. Zeker de laatste jaren is dat al niet eens gebeurd. Ik denk dat als je die mensen spreekt dat zij het ook niet echt realistisch vinden; op dat terrein zou je prima een groot aantal, diverse woningen kunnen realiseren. Voor starters en senioren.” Als alternatief voor de schaatsbaan noemt hij het complex van VV Schipluiden. “Je zou de parkeerplaats een paar weken in het jaar kunnen gebruiken zoals ze bijvoorbeeld in De Lier doen of je zou velden drie en vier kunnen gebruiken als schaatsbaan.”
Koninklijke HFC
Zo lang het kan blijft Jacob vaste gast bij ‘zijn’ club. De ‘voetbaltijd’ in het weekend verdeelt hij sinds een aantal jaar tussen Schipluiden en de Koninklijke HFC uit Haarlem waar zijn jongste zoon Tom (29) voetbalt. “Sinds Tom de stap naar Feyenoord maakte in de jeugd heb ik altijd geprobeerd om zoveel mogelijk wedstrijden van hem te bezoeken samen met mijn vrouw Helma. Zowel uit als thuis. Na Tom’s vertrek naar ADO Den Haag ben ik hem daar blijven volgen. En sinds een paar jaar is dat bij HFC. Ook een geweldige, warme club!” De Haarlemmers komen uit in de Tweede Divisie en dat betekent dat de tegenstanders zich in heel het land bevinden. “Ik heb al heel wat complexen gezien door het land. Van de bollenstreek met Rijnsburgse Boys, Quick Boys en Katwijk tot Harkemase Boys in Friesland.”
Als spreker op de jaarlijkse familiedag. Op de voorgrond verbrijzelt het voormalige kanon van het Vlaggenschip Mike de Blij de hand van Henk van Meurs, vooraanstaand lid van de 'vrijwilligerskroe'.
Crisis
Door corona is het al een tijd geleden dat hij langs de lijn stond bij zijn geliefde clubs. Jacob verwacht dat het virus nog lange tijd invloed zal hebben op het verenigingsleven: “Het is een heel ingrijpende crisis waarmee we nog nooit eerder te maken hebben gehad. Kinderen en volwassenen kunnen amper meer sporten, de spontaniteit is weg en het hele sociale aspect is verdwenen. Ook sportief zal het zijn gevolgen hebben dat je nu al twee seizoenen op rij een gemankeerde competitie afwerkt.” Directe zorgen om de financiële situatie maakt hij zich niet: “Er is veel steun voor de verenigingen vanuit de overheid en Schipluiden heeft het, mede dankzij de inspanningen van Piet van den Berg, financieel gezien goed voor elkaar. Het moet alleen niet te lang gaan duren natuurlijk. Ik vraag mij af of we ooit weer terug kunnen naar de oude situatie maar ik hoop natuurlijk dat dit zo snel mogelijk gebeurt!”