Het Tweede onnodig onderuit in eigen huis
SCHIPLUIDEN-Na twee uitwedstrijden op rij, met prima resultaten, eindelijk weer een affiche op Sportpark Keenenburg. Valken’68 uit Valkenburg op bezoek. De omstandigheden nog altijd treurig: grauw, regenachtig, een dichte kantine en geen reuring. Doch dankbaar dat we nog altijd het mooiste spelletje mogen uitvoeren. De keuze was reuze voor trainer Fred. Rob Langstraat terug van blessureleed en ook Tristan Koop mocht zich na een blessure eindelijk laten gelden. Beiden raakten in de voorbereiding geblesseerd. Al met al zorgde dit voor 18 inzetbare jongens op papier. Dat is weleens anders geweest.
Het Tweede kwam fanatiek uit de startblokken en gaf druk naar voren. Valken’68, een jonge ploeg dat ook wilde voetballen. Ideale recepten voor een leuke wedstrijd. Desondanks aan beide kanten geen grote kansen te noteren. Het spel golfde op en neer. En het was daardoor wellicht niet spectaculair maar wel interessant. Een terecht gegeven indirecte vrije trap voor Schipluiden was het meest noemswaardige moment wat een mogelijk opleverde. Jordy Spoelder vond de muur. Valken’68 kwam ook nog een keer dichtbij en net voor rust was Schipluiden heel dichtbij nadat een lange bal bij Niels Boks belandde maar zijn schot spatte uiteen op de lat.
Geen wijzigingen in de rust want Schipluiden kon eigenlijk wel tevreden zijn. Het gaf weinig tot niets weg , al mocht het attenter zijn op de tweede bal. Na rust was de scherpte alleen nog niet helemaal zoals die moest zijn, want door een cadeautje kon Valken’68 al snel op 0-1 komen. Een flinke domper die Schipluiden gelukkig al snel te boven was. Een bal op rechts en de voorzet van Jordy Spoelder werd prompt tot goal gepromoveerd daar hij aan iedereen voorbij ging en in de lange hoek eindigde.
Een boost voor Schipluiden dat na de gelijkmaker druk bleef geven en hongerig op zoek ging naar de overwinning. Dit was eigenlijk een fase waarin je moet doordrukken en die goal moet maken. Helaas zakte het spelbeeld in en kreeg Valken’68 iets meer grip terug. Uiteindelijk resulteert dat in twee onrustige ploegen die in de opportuniteit wat proberen te forceren. Dan krijg je een wedstrijd waarbij het muntje twee kanten op kan vallen en na een mooie cross pass van achteruit rond de “Valkenier” op linksbuiten prima af, pijnlijk maar realiteit: 1-2 , minuut 84.
Het Tweede is dan helaas niet bij machte om een slotoffensief te creëren en druipt teleurgesteld af na 90 interessante minuten. Tuurlijk zijn er genoeg punten waar je wellicht andere keuzes had kunnen of moeten maken, maar het heeft weinig zin. Dit zijn zure potjes waar meer in zit maar niks opleveren. En die zitten er nou eenmaal ook tussen. In ieder geval lag het wederom niet aan de arbeid en de teamgeest.
Laten we vooral hopen dat we komende week “gewoon” weer mogen trainen en spelen onder de huidige omstandigheden. Op naar Quick Boys.