Interview met Fred van Rossum
Al jaren is Fred van Rossum een vertrouwd gezicht bij VV Schipluiden. En daar komt voorlopig nog geen einde aan; de trainer van het Tweede verlengde onlangs zijn contract en begint straks aan zijn negende jaar op sportpark Keenenburg. Hoog tijd voor een nadere kennismaking!
Natuurlijk heeft hij tijd voor een interview voor de clubwebsite. Maar tijdens het gesprek blijkt dat zijn vrije tijd tegenwoordig wat spaarzamer is dan voorheen: “Ik ben nog niet zo lang geleden met pensioen gegaan maar heb het nu eigenlijk drukker dan toen ik nog een baan had, haha...” Voor zijn pensionering werkte Fred (60) 37 jaar bij de NS in de regio Haaglanden. De geboren Delftenaar, samen met zijn vrouw Bianca woonachtig in Wateringen, verklaart zijn huidige, drukke agenda. “Samen met Bianca heb ik drie kinderen: Iris, Daan en Jur. De oudste, Iris (die samen is met voormalig SV Den Hoorn-aanvaller Michiel Draaisma) heeft drie zoons, Daan heeft een dochter en Jur heeft een zoon waardoor ik in totaal vijf kleinkinderen heb. Je begrijpt dat daar een hoop tijd in gaat zitten al is dat ook het mooiste wat er is natuurlijk...”
Geen spijt
Zijn baan bij de Spoorwegen combineerde Fred, die zelf onder meer bij DHC voetbalde, jarenlang met het (jeugd)trainerschap. “Dat begon toen mijn zoons begonnen met voetballen bij VELO. Bij die club heb ik toen twee jaar de F-jes getraind en drie jaar de B-junioren. Daarna heb ik nog een jaar de C-junioren van KMD getraind. Vervolgens heb ik de overstap naar de senioren gemaakt; dat heb ik gedaan bij Oliveo, KMD en Den Hoorn. Daar heb ik onder anderen samen gewerkt met Manuel Vissers. Toen hij naar Schipluiden ging heeft hij mij gevraagd om met hem mee te gaan. En daar heeft hij geen moment spijt van gehad, al liep het niet elk seizoen even voortvarend... “Een aantal jaar geleden was het schipperen; er waren toen veel spelers gestopt met selectievoetbal en dat betekende dat ik vaak met maar zes of zeven man van mijn eigen elftal kon trainen. Dat had ik niet nog een seizoen volgehouden en dat heb ik toen ook aangegeven bij Peter van Oyen die destijds verantwoordelijk was voor technische zaken. Hij beloofde mij toen daar verandering in te brengen en hij heeft woord gehouden: er kwamen bijvoorbeeld veel spelers vanuit het (recreatieve) Derde elftal naar het Tweede. Spelers zoals Twan Knijnenburg, Joost Bonte en Rob Langstraat; met dat team zijn we het jaar erop kampioen van de reserve Tweede Klasse geworden.”
Talentvolle jongens
De coronajaren gooiden vervolgens roet in het eten waardoor er tot twee keer toe een seizoen werd afgebroken. Uiteindelijk kwam er ook aan het verblijf in de reserve Eerste Klasse een einde. Sinds dit jaar speelt Fred met het Tweede weer een klasse lager. “Het gaat dit seizoen erg goed; we zijn als tweede geëindigd in de najaarscompetitie. Ik ben erg blij met de talentvolle jongens die doorgestroomd zijn uit de jeugd. Je ziet dat er goede trainers rondlopen in de jeugdopleiding en daardoor komt de doorstroming op gang. Als je dit kan combineren met spelers die overkomen van andere verenigingen als Den Hoorn zoals dat in het verleden ook al is gebeurd met spelers die van Vitesse Delft kwamen zie ik de toekomst positief tegemoet.”
Vrijwilliger
Hoe dit seizoen ook afloopt: ook volgend jaar zal Fred’s herkenbare stemgeluid over ons fraaie sportpark rollen. “Weet je, ik train omdat ik het leuk vind en niet omdat ik per sé trainer wil zijn. Ik heb in de jaren dat ik hier ben geweldig kunnen samenwerken met mensen als Thijs van Paassen, Arjan Poot, John Kleijweg en Cees van Eijk. En niet te vergeten de verzorgsters Astrid Rem en Emily de Lijster. Ik blijf hier omdat ik mijn plek ben en omdat ik hier kan werken met fijne mensen die open, eerlijk en direct tegen elkaar zijn. Wat dat betreft zegt het genoeg dat ik niet alleen training geef maar op woensdag ook als vrijwilliger actief ben in de groenvoorziening. Heerlijk om dat te doen samen met Ary Dijkshoorn en Leo Boks!”
Tijdens het begin van zijn periode bij de VV met achter hem trouwe vlagger Cees van Eijk en rechts leiders Arjan Poot en John Kleijweg
