Schipluiden 2 knokt zich naar een punt
HOEK VAN HOLLAND
Een bittere pil voor de normaliter honderden meegereisde fans: geen toeschouwers meer welkom langs de lijn. Om het publiek toch nog een beetje het “Schipluiden Twee-gevoel” mee te geven wederom een verslag.
Aantal wijzigingen ten opzichte van de lekkere zege afgelopen week tegen DSO. Twan Knijnenburg en Ollie Voina waren doorgeschoven naar het Vlaggenschip, Jordy Spoelder nam licht geblesseerd plaats op de bank en Luuk vd Drift werd beloond voor zijn arbeid, hij verving Tim Hamers op de rechtsbackpositie. Welke trainer kan nou zeggen dat hij vier opties voor de rechtsbackpositie heeft. Juist, die van ons. De ziekenboeg loopt langzaam aan leeg en er begint zich zowat een luxeprobleem voor te doen voor trainer Fred van Rossum.
OPENINGSFASE
Schipluiden kwam goed uit de startblokken. Met bij vlagen leuk combinatiespel en rust aan de bal werd er druk gegeven op HVC’10. Dit resulteerde gelijk in kansen. Sterker nog eigenlijk had je op minimaal 0-1 moeten komen. Een schot van Niels met zijn chocoladebeen trof geen doel en eindstation Bob Knijnenburg zag zijn schot, na een heerlijke combinatie over rechts, gekeerd worden. Ook Rik Schilperoort kreeg nog een mogelijk maar raakte de bal niet zoals gewenst.
En daar deed zich de wet van Murphy voor. Want als je hem zelf niet maakt, juist, dan doet de tegenstander dit wel. Voorafgaand onnodig geklungel en een frusterende 1-0 achterstand. Nog frusterender was de verandering in het spel. Schipluiden ging slordig spelen en grossierde in het geven van foute ballen. Onnodig en doodzonde na de frisse start.
VAN KWAAD TOT ERGER
Het lukte Schipluiden maar niet om de handschoen weer op te pakken en het spelbeeld te doen keren. Simpele ballen werden ingeleverd en defensieve foutjes en slippertjes leverde gevaarlijke momenten op. Uit een van die momenten werd het een nog lastigere opgave, 2-0 achter, al moet gezegd worden: prima afronding. Gelukkig klonk het rustsignaal, tijd om de koppen bij elkaar te steken.
UIT EEN ANDER VAATJE TAPPEN.
Trainer Fred bracht de twee Ghanese internationals Raymond Reissenweber en Jordy Spoelder in om wat vuurwerk te brengen. Geen verkeerde keuze want Schipluiden kreeg de overhand en wist meer druk vooruit te geven. Terwijl de klok Luuk van der driftig weg tikte stond nog altijd de hatelijke nul. Maar zoals de HVC’10 trainer sprak, zo geschiedde. “Ik heb hier een slecht gevoel over”.
DE OMMEKEER
Schipluiden vond de aansluiting uiteindelijk. Een prima actie van Jordy Spoelder vond Rik van Oyen die Bob Knijnenburg wist te vinden. De spits is in de vorm van zijn leven want ook nu wist hij het net te vinden na een prima afronding. Regels en wetten zoals die van Murphy gelden voor iedereen. Dus ook voor HVC’10. De Hoekers verzuimde te scoren en hadden daar, zacht uitgedrukt, zeker mogelijkheden op.
Schipluiden bleek zuiniger in het omgaan met kansen. Na een puik staaltje doorzettingsvermogen van Bob Knijnenburg was het een uiterst scherpe corner van Robbert van Wandelen die het hoofd van Luuk vd Drift vond. Een missperende keeper en de gelijkmaker. Je kan discussiëren of de keeper hem in zijn eigen goal sloeg of het Luuk was die hem maakte. Ik ben toch lekker Team-Luuk, dus: 2-2 Luuk vd Drift.
Het was pompen of verzuipen voor beide ploegen, dat zorgde voor ruimtes aan beide kanten en dus kansen. Een attente Erwin vd Windt ramde nog een bal tot corner en aan de andere kant belemmerde een katachtige HVC’10-goalie de inzet van Jordy Spoelder. Beide keepers waren niet van plan om nog een keer toe te geven en ook de scheidsrechter vond welletjes. Een punt na een 2-0 achterstand. Hoe smaken de biertjes dan? Wellicht ietwat zuur aan het begin maar met een zoete afdronk. We sluiten het voetbalweekend af met wat tips van Joost Bonte:
-“Rik van Oyen?! Tip voor volgende week: we spelen in het geel”.
-“Ga naar Mc Donalds, Goede kok, kan ik zeker aanraden”.