VV Schipluiden selectie doet aan Portugese teambuiling
2019 zit er op. De kalkoen in het buikje. Buiten staan wellicht nog wat lege flessen champagne. Het is koud. Dus leek het de Schipluiden-selectie een prima idee om even de zon op te zoeken. Trainen en teambuilding. Deze twee apart van elkaar, maar ook hand in hand. En dit allemaal in het zonnige Albufeira in Portugal.
Op vrijdagmiddag verzamelen op de VV. Nog ‘effe een bakkie’ en wat nieuwjaarswensen.
Uiteraard al de eerste dolletjes en grappen. Op naar de bus, op naar Rotterdam Airport. Iedereen had zijn tasje met kleren bij zich. De rest van de spullen werden verzorgd door de geweldige begeleiding. Naast de begeleiding, spelers, en staf ging er nog een groepje enthousiaste vrijwilligers en sponsoren mee. Hoe meer zielen hoe meer vreugd!
En dan kan het 2020 zijn met tablets, koptelefoons en Netflix. Bepaalde dingen veranderen nooit: lekker kaarten met een pilsje erbij om de tijd te doden op het vliegveld. We zouden pas s avonds arriveren bij het hotel, dus een goudgele rakker kan geen kwaad. Morgen gaat het er toch uitgezweet worden tijdens de Algarve Cup.
Voor een iemand zijn eerste vlieguren. Erg spannend, maar na een kleine drie uur kon ook hij opgelucht naar buiten. Een angst overwonnen en hopelijk met vrouwlief en de kids naar Canada? Zo stap je met regen en wind in en een paar uur later sta je met zacht weer s avonds buiten. Heerlijk, kom maar op met die zon! Eerst nog de avond door komen. En avond waar we na een lange dag wachten en reizen aan toe waren. Met zijn allen aan het dinerbuffet en even de omgeving ontdekken. Voor de een was de omgeving ontdekken de bar van het hotel en voor de ander was dat even de stad in voor boodschappen. Boodschappen zijn er nooit gehaald, een leuke kroeg is er wel gevonden. Kort maar krachtig en niet te laat: volgende ochtend moet er om 8 uur aan het ontbijt gezeten worden.
Algarve cup-time! 3 wedstrijden voor 2 teams. En wat voor potjes. Er werd geknokt en gestreden op het mooie terrein van FC Ferreiras. En uiteindelijk kwam Schipluiden in de laatste wedstrijd een doelpunt tekort om de beker binnen te halen. Maar laten we positief blijven: Tweede worden is nog altijd beter dan derde! Het was heerlijk voor de mannen om weer te voetballen. En wat een geweldige omstandigheden. Zon, een prima veld, leuk publiek en sfeer onderling. Prima cup, prima organisatie!
Dit was uiteraard niet het enige wat de mannen qua inspanning hoefde te doen. De volgende ochtend stond er beachvolleybal op het programma. Uiteraard met de voetjes. In onderlinge poultjes en zelfgemaakte teams gingen de mannen aan de slag. De mannen van weleer langs de kant, en die stonden zichtbaar te genieten van de selectie. Plezier in combinatie met gedrevenheid. Op de andere dagen heeft de selectie nog twee trainingen afgewerkt. Uiteraard zat er bij beide dagen loopwerk bij. De gourmet kippetjes en biertjes uit 2019 moeten er nou
eenmaal af.
Verder kunnen wij nog terugkijken op een geweldige, spontane avond uit eten bij de lokale pizzeria. Met de gehele selectie plus staf en vrijwilligers werd de pizzeria na de laatste hap omgebouwd tot Schipluidense feesttent. Tuurlijk ontbrak You’ll Never Walk Alone niet en ook Wiptu greep meerdere malen naar de microfoon voor een nummertje. Een avond voor in de boeken waar jong en oud samen veel plezier en lol heeft beleefd.
Noemenswaardig is nog de pubquiz die Sjoerd Boks had georganiseerd. Geen standaard pubquiz, maar een quiz met verschillende en verassende elementen. Maar bovenal noemenswaardig is het plezier en de sfeer van deze groep mensen. Van jong tot oud. Van verzorger tot vrijwilliger. Het respect voor elkaar en de lol onderling is iets waar we als Schipluidenaren trots op kunnen zijn. Wij kunnen als selectie zijnde terugkijken op een fantastisch trainingskamp. Een trainingskamp wat hopelijk de basis heeft gelegd voor een sportief mooie tweede seizoenshelft. Dankbaar zijn wij dat wij wederom op trainingskamp mogen. Onze dank gaat uit
naar iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt. Wat een luxe is het om een vliegtuig in te stappen en voor de rest niks te hoeven doen. We zien dat maar voor normaal aan, maar dat is het niet. Daarom nogmaals onwijs bedankt voor de mensen die dit mogelijk maken. En stiekem een persoonlijk extra bedankje aan Cees van Eijk. Cees, je bent een topper. Het was extra hard werken dit trainingskamp. Je hebt het van A tm Z weer perfect geregeld met je team. Dank , dank , dank. Op naar een hoop driepunters mensen! Fijn 2020.